लौ सुन्नुहोस ताजा खबर - तात्तातो खबर आजैको खबर

The problem is that Maoists party is also under Bahuns control......  cadres are forced (after brainwashing) to chew prachanda and Bauram and other bahun leaders used condoms... what can you expect from Maoists, Tika?

(१)    झण्डै १२५ वटा भाषा-भाषिका र त्यस्तै संख्यामा जातजाती र हजारौं उपजातजातीको विषम वितरण भएको देशमा जात र भाषा पिच्छे प्रादेशिक राज्य खडा गर्न न त सम्भव छ, न त जातिय/भाषिक/सांस्कृतिक पहिचानको संरक्षण गर्न अलग्गै राज्य खडा गर्न आवश्यक हुन्छ ।

(२)    एउटै बहुजातीय, बहुभाषिक, बहुसांस्कृतिक मुलुक/राज्य भित्र सबै जाती, भाषा र संस्कृतिको पहिचान/सम्मान/संरक्षण गर्न सकिन्छ । आजको प्राविधिक युगमा जातीय पहिचान, भाषा र संस्कृतिको संरक्षण भनेको जमिनले होईन टिभी, सिनेमा, रंगमंच, एफ.एम. रेडियो, फेशन र सौन्दर्य प्रतियोगिता, प्रज्ञाप्रतिष्ठान र स्वतन्त्र बजारले गर्ने हो ।

(३)    माओवादी र केही ७-८ समुहका जातीय संभ्रान्त (खासमा भन्ने हो भने भ्रान्त) हरुले ७-८ वटा जति जातीय राज्य खडा गरेर जति दिन चल्छ त्यति दिन त्यसैलाई नयाँ नेपाली स्वर्ग भन्दिने खेलाँची बाहेक अन्य राज्यविहीन जातीहरुको मनस्थिति लगायतका साम्प्रदायिक, सामाजिक र मुख्यत: अर्थतान्त्रिक पक्षबारे भुतोभाङ सोचेका, सोच्न सकेका छैनन् । त्यसैले यो टिक्ने कुरो होईन ।

 

समग्रमा मलाई के लाग्छ भन्ने अहिलेको माओवादी राजनैतिक कुईरोमा यी जातीवादी भ्रान्त र सम्भ्रान्त भ्राताहरु मच्चिन चाही मज्जाले मच्चिन्छन्, तर कुहिरो हट्दै गएपछि नथच्चिकन सुखै छैन ।

 यत्ति हो, यो मच्चिने अवधी कतिञ्जेल चल्ने हो र थच्चिने घडी कहिले आउने हो, त्यसको भविष्यवाणी गर्न कठीन छ । मेरो विचारमा, यो केही वर्ष देखि एक-डेढ दशक सम्म चल्न सक्छ ।

 माओवादी प्रयोग र खेलाँचीहरु, भ्रान्त जातीय संभ्रान्तहरुका नव-ब्राह्मणवाद र अहिले सबैलाई छोपेको समाजवादको ज्वरोलाई ईन्कार गरेर व्यक्तिवाद र समृद्दिवादलाई अंगिकार गर्ने पुँजीवादी जनआन्दोलन (शुद्ध वैचारिक वा वैचारिक-भौतिक संयुक्त) नभई नहुने भईसक्यो र शायद त्यो आन्दोलन कुरिरहेका छौं हामी ।

 

Nepe

 

desma YCL raj bhaye ni sajha ka YCL le chain bhakku chutai khanda re chan, TIKA ji ko dadalno ajai dukhi ra jasto cha hagi..

ma ta ajai tika ji ko matri bhasa ko comment herna atur chu, tyspachi mero matri bhasama jawaf dinethiyen.

माओवादीले घरी on घरी off गरेर खेलाईरहेको उपयोगवादी जातीय राजनीतिको पिङमा चढेर मच्चिरहेकाहरु भने जब थच्चिने ट्याम आउँछ त्यसबेला माओवादी भन्दा पनि बढी नै थच्चिनुपर्ने हुन्छ भन्ने कुरा त फिजिक्स हो ।

माओवादीको बेसारे नीतिको एउटा सानो सन्दर्भ:

अथितिको मन्तव्य राख्दै ए. ने.क.पा माओवादीका सभासद् ध्रुव आङ्देम्बेले ‘अहिले संविधान सभामा भएको छलफल अनुसार जातीय आधारमा राज्य बन्ने सम्भावना एक्दमै न्यूनमात्र रहेको र यस बारेमा कुरा उठाउने कुनै सभासद् नभएको कुरा’ खुलासा गर्नुभयो । माओवादीकै सभासद् सञ्चपाल मादेनले भन्नु भयो- ‘अरु पार्टीबाट त छैन नै तर माआवादीले पनि जातीय आधारमा स्वायत्तता दिने सम्भावना कम रहेको र भएपनि एक्दमै साँघुरो खालको मात्र हुनसक्ने सम्भावना छ ।’

 

http://nepalisamachar.com/?p=3636

its a simple theory that maoist along with few others in history hav used these for strategic advantages in political, social n military fields. by mentioning ethnicity, spoken dialects, customs, religions, culture etc naturally cums in. ethnic groups, minorities n all other groups deprived directly or indirectly from states priviledges n rights tend to have a zeal of change against the elite status quoists which was perfectly acknowledged n cunningly used by maoists in the name of ppl war to gain self determination n ethnic based federalism. it worked very well, just in a short period of ten years thier military operative status effectivley shifted from defensive to offensive and from hit n run guerilla tactics to more protracted warfare of stand n fight. n morally they r still in victory given the secularism, the end of monarchy n constituent assembly; initially thier major demands before taking up arms. in modern history no rebel groups has achieved such sucess. also nepal's history shows even BP koirala opted to use this ethnic n autonomy card while fighting against ranas, he was the initiator of limbuwan n encouraged them to stand up against ranas n thier followers in eastern hills which eventually led to mass exodus of many rana's supporters n officials to jhapa. probably due to GB yakthumbas influence whom koirala had mentioned in his autobiography as very trustworthy n loyal friend also an important military figurehead of thier rebel army. but sadly the major domestic problem that hav the tendency to bring many revolution n political chnges r always looked upon n ignored to this stage now where according to official gov report there r more than 100 groups operating in various form. most worrying part is recent security plan drafted by current gov to go offensive against such agitating groups n most r ethnic centric in nature. this could potentially lead to polarisation of such agitating groups n could b the seedling of the most feared ethnic war. hopefully it deosnt happen n gov n responsbile people n party takes proper action to solve it rather than oppress or make it submissive by force for short term enciting more violence n hatred.

 

1. राष्ट्रियताको स्मृति एक पुस्ता गहिरो हुन्छ । अर्थात नयाँ राष्ट्रियता ग्रहण गरेको समाजमा एक पुस्ता बितेर नयाँ पुस्ता नयाँ राष्ट्रियताको पहिचान सहित जन्मिसकेपछि पुरानो राष्ट्रियताको स्मृति समाप्त हुन्छ ।

पृथ्वीनारायण शाह, बहादुर शाह आदिहरुले राज्यविस्तार गरी नेपाल राष्ट्रको निर्माण गरेको एक पुस्ता होईन दश बाह्र पुस्ता बितिसकेको छ ।

 

2. सशस्त्र समुहहरुलाई दमन गर्ने सरकारी तयारी र त्यस्तो दमनको सम्भावित असरहरुबारे:

अहिले सरकारको नैतिक अवैधानिकता देखि लिएर राष्ट्रिय मानव अधिकार आयोगको विपन्नता लगायतका कानुनी राज्यको दुरावस्थाको अवस्थामा गरिने सुरक्षा बलको परिचालन कस्तो होला ? मानव अधिकारको भीषण उल्लंघनहरु हुने त होईन ? अथवा सशस्त्र समुहहरुको जातीय नारामा तद्तद समाजको सहानूभूति पैदा हुन गई, जातीय विद्रोह वा साम्प्रदायिक दंगाहरु त हुने होईन ?

यी जायज प्रश्नहरु हुन् तर अपूर्ण पनि ।

प्रश्नलाई पूर्ण बनाउन के सोधिनुपर्छ भने यी सशस्त्र समुहहरुप्रति उदार बन्दा चाही के के नोक्सान हुनसक्छ ?

र यी दुवै पाटाहरुलाई तौलेर कतापटि के के कुरामा जोड दिदा ठीक होला भनेर गर्ने निर्णय नै सर्वोत्तम र संभवोत्तम हुनेछ ।

सिमाना र स्वायत्तता सहितको पृथक पृथक जातीय राज्य वा अलग्गै स्वतन्त्र जातीय मुलुक दिदा खेरिको अवस्थामा हुने साम्प्रदायिक दंगाहरुको सम्भावनाहरु र नदिदाखेरिको अवस्थमा हुने जातीय विद्रोह र साम्प्रदायिक दंगाहरुको संभावनाहरुको अनुमान (accurately गर्न असम्भव भए पनि) लगाउने हो भने दिदाखेरि धेरै र नदिदाखेरि थोरै हुने देखिन्छ ।

अहिलेसम्म प्रस्तावित (माओवादीद्वारा) जातीय राज्यहरु जति छन् ती सबै राज्यमा तद् तद् शासक जातीहरु अल्पसंख्यक भएको हुनाले (तथ्यांक तल हेर्नुस) बहुसंख्यक शासित जातीहरुले कुनै न कुनै समयमा, कुनै न कुनै निंहुमा, कुनै न कुनै प्रकारको विरोध/विद्रोह गर्ने पक्का छ ।

उदाहरणको लागि, माओवादीले प्रस्ताव गरिदिएको लिम्बुवान राज्यमा लिम्बु 27 % छन् । अब के 73 %  गैर-लिम्बुहरु केही सशस्त्र समुहको दबाब र धम्कीको भरमा मात्र बन्न पुगेको लिम्बुवान राज्यको लिम्बुवान प्रभुत्व र थोपरिएको लिम्बुवान पहिचानलाई स्वीकार गर्लान् त ? अवश्य नाई ।

लिम्बुवान राज्य भित्र जुन जुन गाविस र नगरपालिका वा तिनीहरुको समुहमा गैर-लिम्बुहरुको बहुसंख्या छ त्यस त्यस क्षेत्रमा जाती-निरपेक्ष (वा लिम्बु ईतर जातीको) नयाँ राज्य स्थापना गर्ने नयाँ विद्रोह हुने पक्का छैन र ?

 

 

 

माथिको चित्रमा सेता रंग भएको ठाउँमा पर्ने गाबिस र नगरपालिकाहरु (जहाँ कुनै पनि एक जातीको बाहुल्य छैन )  र रंगीन क्षेत्रमा ( कुनै एक जातीको जनसंख्या >50% भएको ) पर्ने भए पनि शासक जातीको राज्यमा पर्ने तर अर्कै अर्थात कुनै एक शासित जातीको बाहुल्य भएको गाविस र नगरपालिका भएको ठाउँहरु भविष्यको निरन्तर द्वन्द र दंगाहरुका hotspot हरु हुन् ।

नट-शेलमा भन्नुपर्दा जातीहरुको heterogeneous distribution भएको नेपाल मुलुकलाई mon-enthic islands मा बलजफ्ती बदल्नु भनेको नेपालमा साम्प्रदायीक द्वन्दको आगो लगाउनु  नै हो ।

Nepe

Correction:

Read "mon-ethnic islands" as "mono-ethnic islands"

population is major determenant of federalism but not complete. the very first reason for makin a decision to federate nation was to address the plea of marginalized n ethnic communities. they contributed in the war since it was propogated by the maoists, would hav equally swayed away to congress or UML had they made similar stance. the maximum casaulties in the conflicts were from these groups. other factors like historical, cultural, linguistics, origins, etc r also equally important to b acknowledged. national identity  n cultural identity r two different things. n as to elaborate more on the example of limbuwan, if u see thier structure, it is very inclusive and regional in nature rather than communal. non-limbus hav equally voluntered for the cause. it is concerned with more development n progress of the region away from the intervening current centralised governance system as per their manifesto.

 

anyway the real concern was if it is a big force to reckon n with such slogan if people hav tendency to go to extreme why wont our gov hav a long vision away from wat our past ruler had decipted of 'one nation, one language, one custom', prioritising khas culture as national symbol, or 'to make real hindustan' n bla bla  but rather to groom the garden of hundred flowers n realize the true value of multi culturalism n diversity. if ethnic based federalism is bad idea or according to many folks a path of destruction n seperation, wat is the optimum solution that would bring the pride of national n cultural identity among them apart from basic needs of 'gaas, baas,copaas'? but bro, dont think using force would solve anything, it would just prove the dumbness n no lesson learned from initial stage of maoists insurgency. this will give birth to more extremist in future.

Yakthung laje jasta beykuf janajati haru bahunbad ka bafadar kukur hun. Jasari British ley ini haru lie cannon fodder ko rup ma prayog gardai history ma “bahadur” ko pahichan bata makkha parkeko thiyo, ini haruka bahun malik haru le kaile “2007 ko kranti” ko nam ma athawa “jana yudha” ko sandarbhama ethnic federalism ko phantus nara ko adhar ma ini haru lai pheri “joker” banaune kam garda pani ajjai tehi bhrasta bahun ko pakchema bhukna chodainan. May be these stupid janajatis really merit to be treated as nothing more than cannon fodder. Read Nepe above and don’t pretend to know anything better. You are just on the wrong side of history. Try to think like an individual, not like a bahunist commando.

मैले एउटै कुरा नबुजेको चाहि देश् सघियता मा गयो भने सबै जात जातिको कसरी हीत हुन्छ?

मधेशि ले मधेशि लाइ  राज्य गर्दा वा किराती ले किराति लाइ राज गर्दा के फाइदा
हुन्छ........................  जब कि निर्णय गर्ने पदमा पुगेको ले नै सहि निर्णय गर्न सक्दैन भने

गजेन्द्र नारायन निधि मोहमद मोहसिन् ह्रिधयेश् त्रिपाठि पुगेका थिअेन र ति पद मा ति साहिकाल मा मन्त्रि भयेका किराती हुन् वा अरु कुनै जातिका.................... सबै  जाती बिशेषका कुनै न कुनै बक्ती नीती निर्माण गर्ने पदमा पुगेका नै थिए तर तल्लो बर्गका लाइे केही फरक अनुभुती
भएन  के सघियता ले मधेसमा दाइेजो को निहुमा मारिने चेली लाई रोक्न सक्छ...................वा काभ्रे पलान्चोक को कुनै दुर्गाम गाउ बाट  भारत मा बेचीने चेली लाई बेचिन रोक्न सक्छ............... न  दाङका कमैया र खोलाको छेउमा गीट्टी कुटेर खाने बाल बालिका को भबिस्य उज्ज्वल
हुन्छ

अमेरिका मा नै हेर्ने हो भने यहाँ नि सबै देश बाट आएका मान्छे हरु बसेको छन italy, scotland, china, afro-american होस् वा hispanic हरु नै हुन, तर सबै मिलेर बसेका नै छन, हामी भने चाँही अझै पुरानै मानसिक्त्मा बाची रहेका छौ, मेरा पुस्ता येस्ता मेरा पुस्ता उस्तामेरो बिचार  भन्नु पर्दा देश मा सघियता होइन सबै लाई समान अबसर चहिएको छ

हामी दलित भनेर हेप्न पैदाइन भन्छौ, तर दलित र दलित को बिच को भेदभाब को बारेमा बोल्न सक्दैनौ तराई मा बस्ने नेपाली पहाड मा बस्ने देखी शोषित भएउ भन्छौ तर कथित् उच्च यादब जातबाट तराइ मा बस्ने आर्को जाती ले मरेको जनावरको सिस्नो उठायेन भनेर पिटिएका बारेमा केही बोल्न सक्दैनौ... के तराइ म उचीत शिक्षाको प्रबन्ध गर्न सकेको भए १५ बर्ष को बालिकको  बलत्कार को केशमा अभिउक्त कहलिएका बबन सिंह सभासद हुन सक्थे...
ति छिमेको को घरको परखाल चढने  राइ थरको मन्त्रि, खोभरी राय, आफ्नै छोरि कै उमेर्को महिला लाइ तेस्रो स्रिमति बनाउने नारयन सिङ् पुन र मिर्जा दिलसाद बेगले ति अलपसखक जाती प्रतिनिधित्व गर्दैनन र तर केही नै केही गरी कन बिभिन्न कान्ड मा परेका होइनन र?
खाली देश लाई लग्योजातिअय सघियता लग्यो भने फेरी तेस्ताइ नराम्रा पृष्‍ठ भुमी का बत्यी ब्यक्ती ले तेस्ता राज्य चलाऊन्चन र साधारण जनता सधैं मार मा नै पारी रहन्छन

तेसैले हामी ले माग गर्नु पर्ने कुरा उचित शिक्षा सामन अवसर र   कानुनी राज्य हो जहाँ कसैले कुनै अपराध गर्‍यो भने फलानो पार्टी, फलानो बर्ग को भनेर नछुटुन

exactly bro, thats wat i dont want to happen again. thats why we want to hav our own leadership for better. no more manipulation, no more betrayal for fews vested interest of elites in ur word bahunbads. all i was asking was;

was it necessary to deploy security force against the unsatisfied agitating groups??

and wat would b the alternative to ethnic federalism if it is so feared to bring more communal hatred n separism at worst but still satisfying the diverse population??

 bro its wrong to demean ur own folks as bahadur, they did wat they had to. others portray them with different respect. but b free to lament anything it matters a less, serchan dude claims he was mastermind of royal massacre but ended up in mental institute. n btw where do u stand?? i see u glorifying prachanda n dahal family everywhere n again u try to demean his own ppls war. n again same dahal dudes gives speech of ethnic struggle in pokhara to tamuwan n magarat activists but again u blame bahunbaad for using us to oil our rifle. so confused bro.

This article is worth reading :

डाक्टर साबको नामै खत्राको रहेछ। तर ईतिहास खोतल्ने काम मात्रै धेरै भयो, समाधान पनि निकाल्नु पर्यो नि अब।

- प्रतीक प्रधान  (from nagariknews )

अमेरिकाको न्यूयोर्क सहरमा पुग्ने धेरै नेपाली क्विन्सको ज्याक्सन हाइट्स
घुम्न रुचाऊँछन्। भारतीय र बंगलादेशीको बाहुल्य रहेको सो ठाउँमा समोसा,
गुलाब जामुन, जेरी, छोला भटुरा, पान र मःमःसम्म पाइने हुनाले त्यहाँ
पुग्दा नेपालीलाई आफ्नै छिमेकमा पुगेको भान हुन्छ। त्यहाँ हामी सबै दक्षिण
एसियाली हुन्छौ र त्यही परिचयमा रमाउछौँ। तर जति जति नेपाल नजिक आउने क्रम
बढ्दै जान्छ नेपालीको परिचयको दायरा साघुँरिदै जान्छ। दक्षिण एसियालीबाट
नेपाली, नेपालीबाट फलानो जिल्लाबासी, फलानो जिल्लाबासीबाट फलानो जात जाति,
अनि फलानो जातिबाट पनि कुन थरको र थरबाट कति हुने खाने, कस्तो जागिर भएको
र कस्ताको सन्तान आदिइत्यादि। राजनीतिक आस्थाअनुसारको पहिचानको विभाजन त
विकराल समस्याका रूपमा छँदैछ।

यसरी परिचयको फेरो तान्दै गएपछि विदेशमा नेपाली टोपीमात्र लगाएको
मान्छे देख्दा वा सारी लगाएकी महिला देख्दा हर्षले गद्गद् भएर परिचय गर्न
जानेहरू काठमाडौं एयरपोर्ट नपुग्दै कतिखेर एक अर्कासंग छुटि्टऊँ भनेजस्तो
गर्न थाल्छन्। घर पुगेर आफ्ना साथीभाइ, नातेदार र परिवारसंग भेट्दा बल्ल
आफ्नो परिचयले पूर्णता पाएको ठान्छन्। तर चाँडै नै त्यही पूर्णता पनि
अपूरो हुन थाल्छ। अनि परिचयको विखण्डन फेरि सुरु हुन्छ। काकाफुपुको
सन्तानभन्दा सहोदर दाजुभाइ नजिकका, आफ्नै पनि दाजुभाइ, दिदीबहिनीका भन्दा
आफ्ना सन्तान नजिकका, अनि बिस्तारै आफ्नै परिवारमा पनि कलह। अन्त्यमा,
मान्छेले आफूलाई एक्लो पाउँछ, नितान्त् एक्लो।

मान्छे परिचयको निर्माण र विखण्डनको क्रममा बाँचेको हुन्छ। परिचयको
दायरा बढाउने अभिलाषा सामाजिक प्राणीको प्राकृतिक गुण हो भने त्यही
समाजभित्र आफ्नो व्यक्तिगत परिचय उकास्न उस्ले गर्ने व्यवहार मानवजन्य
कमजोरी। यीनै मानवीय गुण र कमजोरीलाई केही टाठाबाठाले व्यक्तिगत स्वार्थ
पूर्ति गर्ने माध्यम बनाउँछन्। अहिले संविधान लेख्ने बेला आएको हुनाले
मानिसमानिस बीचको अन्तरद्वन्द्व चर्काएर अघि बढ्नेहरूसांग सावधान हुने समय
आएको छ।

विश्व प्रसिद्ध उपन्यासकार अस्कर वाइल्डले भनेका छन् - अधिकांश
व्यक्ति अरू कोही व्यक्ति हुन्। तिनको सोच अरू कसैका विचार हुन, तिनकौ
जीवन अरू कसैको नक्कल -मिमिक्रि) र तिनका सोख अरू कसैका उद्गार। अर्थात्
धेरै व्यक्ति परिचय खोज्ने क्रममा अन्धो जातिवाद, कट्टर धार्मिकता र
असहिष्णु राष्ट्रवादको गहिरो खाल्डोमा जाकिन पुग्छन्। विश्वमा धेरै उदाहरण
छन् जातिगत अस्तित्वका नाऊँमा रक्त पिपासु बनेका मान्छेकोः कोसोभो,
बोस्निया, रुवाण्डा, सुडान, टिमोर धेरै छन् उदाहरण जहाँ मान्छे आफ्नो
जातिगत, क्षेत्रगत र धार्मिक आस्थामा वशिभूत भई पशुवत् व्यवहार गर्न
उत्रेका थिए र छन्।

सन् १९४० मा भारतमा भएको हिन्दु मुश्लिम दंगाका भुक्तभोगी नोबल
पुरस्कार विजेता अमत्र्य सेन सम्झन्छन् - सन् चालीसको जनबरीसम्मका साधारण
मानिस जुलाई महिना लाग्दा नलाग्दै अत्यन्त द्रूत गतिमा दयाहीन हिन्दु र
निर्दयी मुस्लिममा परिणत भइसकेका थिए। आफ्नो किताब 'आईडेन्टीटी एन्ड
भायोलेन्स'मा उनी लेख्छन् - रक्त पिपासु सानो जमातले साधारण र सजिलै
प्रभावित हुने मान्छेहरूमा कुनै योद्धा, वीर र आफ्नो अधिकारको रक्षकको
परिचय गुथाइदिन्छ जस्ले तिनलाई एकाएक हिंस्रक बनाइदिन्छ।

आफ्नो जातीयता, स्रोत, साधन र विशिष्ट परिचयको रक्षाका नाममा मानिस
कति हिंस्रक हुन्छन् भन्ने उदाहरण हालै मनाङमा गोरखाका गरिब किसानलाई
यार्सागुम्बा टिप्न जाँदा गरिएको आक्रमण र हत्याले पनि जनाऊँछ। हामी
नेपाली आफूलाई जति सोझो, दयावान र अहिंस्रक भने पनि कुनै नेता वा समूहले
कुनै विषारोपण गरेभने कति पशुवत व्यवहार गर्न सक्छौं भन्ने यो एउटामात्र
उदाहरण अवश्य होइन। गत एक दशकको हत्या, हिंसाको राजनीतिले पनि यसलाई
प्रमाणित गरिसकेको छ।

गहिरिएर सोच्ने हो भने, हामी कसैको पनि एउटा मात्र परिचय छैन र
हुँदैन। एउटै व्यक्ति विद्यार्थी, पत्रकार, राजनीतिज्ञ, जनजाति,
लोकतन्त्रवादी, राष्ट्रवादी, मानवअधिकारवादी, धर्मभीरु, अन्धविश्वासी,
समलिंगी आदि अनेकौँ परिचय लिएर बनेको हुन्छ। तर उसले कुनै एक परिचयलाई
अत्यधिक अगाडि बढायो वा त्यसप्रति धेरै मोहित भयो भने मानवता, धर्म,
लोकतन्त्र, अर्काको अधिकार केही देख्दैन। विश्वमा कैयौं उदाहरण छन् जहाँ
एक जातिको मान्छेले जातिगत ऐक्यबद्धता देखाउन अर्को जातिकी आफ्नै प्यारी
पत्नीको हत्यासमेत गरेका छन्।

नेपाल राष्ट्र अहिले एक संवेदनशील मोडमा आइपुगेको छ। विगतमा भएका
अन्याय, अत्याचार, विभेद, भ्रष्टाचार आदिले गर्दा कसैले पनि कुनै पनि
कारणलाई कारक देखाएर हिंसाको आगो भड्काउन सक्छ।

हामी अहिले आफ्नो परिचय विखण्डनको मोडमा छौं। केही तत्वको खेलले
अहिले जात जातिमा विभक्त भएका छौं। तरे देशलाई जातिगत वा मानिस हिंस्रक
बन्नसक्ने अन्य कुनै आधारमा प्रादेशिक विभाजन गर्न खोज्यौँ भने यो विखण्डन
ठूलो गृहयुद्ध र नरसंहार बिना रोकिनेछैन।

संविधान सभाको २०६५ जेठ १५ गते बसेको पहिलो बैठकले संघीय
लोकतान्त्रिक गणतन्त्र कार्यान्वयन भएको घोषणा गरिसकेको अवस्थामा संघीय
ढाँचामा जाने वा नजाने विषयमा अब सुनुवाइ हुने हो कि होइन ? सुनुवाइ नहुने
नै हो भने संघीयतामा जाने क्रममा हरेक व्यक्तिले व्यक्तिगत रूपमा आफू
पहिले मानव अनि नेपाली भन्नेमात्र सोच्नु पर्छ। त्यसपछिको आफ्नो परिचय
धेरै उधिन्न जरुरी छैन। किनभने हामी एक भएपनि हाम्रा असंख्य परिचय छन्।
आफ्नो अधिकार पाउनुपर्छ भन्दा अर्काको अधिकारको रक्षा हुन्छ कि हुन्न
भन्ने सोच्नु जरुरी हुन्छ। अहिले हामी सचेत भएनौ भने पछि पछुताउनसम्म पनि
समय पाइनेछैन।

साथी हरु ले बाहुन लाई गाली गरेको देख्दा अरु जातजाती ले बाहुन लाई गाली गर्छन् कि गर्दैनन भनेर खोज्दा तलका कुरा हरु पाए
बाहुन लाई अरु जाती ले हेपेर भन्ने शब्द हरु
१। टपरे
२। लोभी  बाहुन
३। कात्टे बाहुन
४। काथा
५। हे बाहुन त कस्तो झ्याल बाट हेर्दा बाँदर जस्तो

अरु जातजाती ले चाँही बाहुन लाई हेपेर गाली गर्न हुने  बाहुन ले चाँही केही भन्न कि अरु लाई रीस उठ्ने? कि निएम नै त्यस्तो हो? तराइ का साथी हरुले काठमाडौं को ले हामी लाई मनु मखु मर्स्या भन्चन भनेर गुनासो  गर्छन् त्यो त बाहुन ले भन्या होइन होला नि। धेरै जातजाती भएको ठाउँ मा एक जातजाती ले अर्को जातजाती को बारे मा अलिकती भएपनी धारणा बनएको हुन्छ भन्ने पनि थाहा  नपाउने ले के डा. लेख्नु आफ्नो नाम को अगाडि? कलेज गएर मात्रै नलेज बद्डैन भन्थे हो रेछ। हाम्रो घर मा पनि थ्यो एउटा भन्छे बाहुन, भात पकाएर  सबै लाई खुवाएपची मात्र खान्थ्यो। सबै  बाहुन लाई शोषक भने पछी त्यो पनि शोषक नै भयो होइन त?

बाहुन लोभि भनेर कथा पनि सुनाइन्छ बाहुन ले  कोम्प्लैन गरेको सुनिदैन  समाज मा एस्ता कुरा हरु हुन्चन भनेर बाहुन ले सजिलै सँग लिये तर अरु जातजाती को बारेमा एस्तो कसै ले केही भन्यो भने ठुलो  बिरोध   हुन्छ । होइन अरु जातजाती १००% पेर्फेक्ट् हो कि क्या हो केही भन्नै नहुने।
भाषा मरे पहिचान मर्छ भन्चन कोइ, बाहुन को भाषा सस्क्रित मरेको ५०० बर्ष भन्दा बढी भयो होला बाहुन हरु को पहिचान मरेको छैन किन होला? किन भने उनिहरुले  नयाँ पहिचान बनाए।  सबै बाटो  हरु रोम जान्छ भन्ने सम्मा उखान थ्यो कुनै बेला त्यो  रोम हरायो नयाँ पहिचान इटलि भयो।
कुनै जमाना  मा लटिन् भाषा को जाग्जगी थ्यो त्यो अब भेटिकन  र किताब मा मात्र सिमित छ तर हामी लाई भने कुनै पुरनो कुरा छोड्नै नहुने? चाहे तेस्को नाम मा देश मा आशान्ती नै होस्?? फर्स्ट जेनेरसोन इमिग्रान्त् को कती मात्रि भाषा छ अमेरिका मा तर सबै ले ईंग्लिश मै काम गर्नु पर्ने किन? त्यहा भएको जातजाती ले किन अमेरिका बन्द नगर्या ह? सेकेन्ड जेनेरेसोन इमिग्रान्त मा त ५०% ले मत्रु भाषा बोल्न चाहदैननसक्दैनन रे अब ति नेपाली हरुको पहिचान गुमेन त? नेपाल मा छै पहिचान शाहीचन के के हो अमेरिका मा चाँही चुप लगेर बस्ने?
अहिले  को अमेरिका मा रेसेअर्च गर्नी धेरै जस्तो चाइनिज र ईण्डियन छन रे अमेरिका लाई एस्तो बनाएको हामीले नै हो हाम्रो भाषा लाई पनि मन्यता देउ भनेर चक्का जाम गरेर ईंग्लिश भासी  अमेरिकअन लाई सत्तोसराप्  गर्न पर्ने नि होइन?
गाली गर्न, अरु लाई दोस दिन के छ र, प्रतिस्पर्धा मा भाग लिएर माथि जान पो गाह्रो छ। प्रतिस्पर्धा गर्ने जातजाती पनि माथि पुगेकाइ छन क्यारे नेपाल मा.


हिन्दी भाषा सरकारी भाषा पनि होइन नबुझे पनि कामचल्छ तर धेरै ले बुझ्चन क्यारे नेपाल मा हिन्दी सिनेमा, टि.भी र गीत ले गर्दा, नपदेको हिन्दी भाषा चाँही बोल्न हुने नेपाली भन्यो कि खस भाषा भनेर गाली सुरु गरी हाल्न पर्ने??
नेपाली मा काम्जोर भएको करण टेक्निकल जागिर मा तराइबासी को सन्ख्या  बिस्तारै बड्दै गैराखेको किन तराइबासी  ले नबुजेको होला?
अमेरिका मा पनि समाबेसि को नाम मा गोरा र काला  लाई युनिभर्सिटी को रेसेअर्च मा बराबर गर्नु पर्छ भन्यो भने के होला? काला हरुले अमेरिका बन्द किन नगरेको होला?
सेना मा समाबेसि गर्नु पर्‍यो भन्ने तराइबसि ले ईन्डिया र ब्रिटिश ले गोर्खा रेजिमेन्त  मा किन तराइबासी    लाई भर्ना नगरेको भनेर किन बिरोध नगरेको होला? त्यहा पनि आन्दोलन  गर्ने कि? बाहुन हरुले पनि ब्रिटिश आर्मी मा समाबेसि खोज्ने  कि?
अब ब्यापार र उद्योग मा मर्बडी, नेवार, छेत्री बाहुन बढी भयो भनेर अब ब्यापार र उद्योग को पर्मिट पनि जनजाती लाई मात्रै दिनीए कि? थोरै मात्र जनजाति ले ब्यापार र उद्योग गर्छन् होइन र? सबै थौमा समाबेसि भये हामीले प्रतिस्पर्धा कहाँ गर्ने त?

मलाई सद्भाबना को नेता ले भने को याद आयो। हिन्दी सिनेमा हेर्न हुने टि.भी हेर्न हुने, हिन्दी को हुबहु नक्क्कल गर्न हुने, हिन्दी गीत सुन्न हुने, हिन्दी भाषा लाई नेपाल को काम्कजी भाषा छै बनाउन नहुने??
नेपाली भाषा लाइ गाली गर्दा अफु नाङो  भएको थाहा  पौदैनन नेपाली हरु।

कुनै जमाना मा कुनै जनजाती मा चलेको फेसन लाई सस्क्रिती मानेर तेस्कै लागि अरु सँग झगडा गर्ने हरुलाई के भन्ने? पुर्खा ले लगाउने गरेको लुगा भनेको त्यो बेलाको फेसन होइन र?त्यो बेला को फेसेन  लाई माया गरेर अहिले  आशान्ती गर्ने लाई के भनु म? अमेरिका जाने  बित्तिकै मधेसी लाई धोती कुर्ता लगाउन नपर्ने तर नेपाल मा चाँही धोती कुर्ता लाई फोर्मल द्रेस्स बनाउन आन्दोलन गर्न पर्ने? अमेरिका  मा पनि धोती कुरता लगाएर अफिस जाउन् न ति।

अझ  अमेरिका मा बसेर साझा मा गफ हान्ने हरुको त कुरा के गर्नु। dollar मनपर्ने, फास्ट फुड खाने अनी साझा मा आएर बाहुन ले हाम्रो भाषा भेश बिगारयो भन्ने? आफ्नो कम्जोरी लुकौन लाई बाहुन लाई एस्कपेगोट बनाउने? 

कुनै पनि भाषा तेसै आकाश बाट खसेको हुँदैन अरु भाषा बाट बनेको हुन्छ  अरु भाषा लाई हताएर आएको हुन्छ। भाषा सम्बन्धी डिस्कस् गर्नु अघी  भाषा भनेको के हो कसरी डिभेलप हुन्छ, प्रकृतिक भाषा भनेको के हो गूगल गरेर पढेपनी हुन्छ नि किताब नभए। लेख्न त जल्ले पनि जानेको छ.
जनजातिका आदी पुर्खा ले अहिले कै भाषा बोल्थे कि क्या हो? त्यो भन्दा अघी को भाषा लाई छै किन छोडेको नि? भाषा औचन जान्छन।२५% सेता अमेरिकअन का पुर्खा जर्मन भाषा बोल्थे भन्ने कुरा त थाहा  पाउन पर्ने नि भाषा को कुरा गर्ने मान्छे हरुले। अहिलीए के छ जर्मन भाषा को स्थिती अमेरिका मा। खोइ तिनिहरुले ईंग्लिश भासी लाई गाली गरेका? कि तिनिहरु मुर्ख हुन तपाईं हरु भन्दा?

नयाँ पहिचान बनाउन लाई पुरानो पहिचान छोड्न पनि सक्नु पर्छ (बिकासइत देश का जनता लाई हेरे  त्यो कुरा प्रस्त हुन्छ) आधुनिक पनि बन्न खोज्ने पुरानो पनि छोड्न नसक्ने करण ले गर्दा अरुको अन्डर  मा मात्र काम गर्न सिपालु छन  नेपाली हरु, आफु आफु मा त जाहिले  पनि झगडा। आँफैले गाली गर्ने गरेको बाहुन हरुले आफ्नो भाषा सन्स्क्रित छोडेअर नेपाली र त्यो भन्दा  पनि अघी बदेर ईंग्लिश पढेर सरकारी जागिरमा कब्जा जमौदा पनि होस्  खुल्दैन भने भिर बाट लड्ने गाई लाई राम राम मात्र भन्न सकिन्छ.
मलाई हाम्रो गाउँ को एक जना दाई को याद आयो पाँच बर्ष अगाडि सम्म त तिनी राम्रै थिए, पोहोर साल गाउँ जादा पनि ठिकै देखिन्थे तर हरेक  आधा घण्टा मा खुट्टा फोहोर भयो भनेर सफा गर्न जन्थे, मा चाँही तीन को खुट्टा सफा नै देख्थे। मैले  बा लाई के भको भनेर सोद्धा खुट्टा फोहोर भको होइन बाबु त्यो कुरा कसरी कसरी तीन्को दिमाग मा फसेको छ कती सम्झये पनि लाग्दैन कही हाम्रा साथी हरु लाई पनि तेसै भएको त होइन बेलै मा बिचार  पुरौ है साथी हो।

In summary... due to bahuns Nepal is going downhill... lot of people say so.... and million times it's said so.. kattai ho ki justo hunchha hai....

Timi mero sathi (aha, kasto ramro nam)

If you are a bahun, you should know that no one blames you personally because just as there is clear chokho water between Upadhayas and, how shall we put it, derivatives like Kumais and Jaisees (and I didn’t make up these distinctions), there is an almost unbridgeable chasm in between being a bahun and a bahaunist. A bahun may be a bahunist, but not all bahuns are bahunists or, in Nepali, bahunbadi (bhramanabadi, if Quikel Sir’s strictures are to be followed). You would be perfectly entitled to ask what’s the difference and the answer is equally clear: bahunbad or bahunism is the sum total of the most deplorable “isms”. So its practitioners, the bhanunists, who are not defined with reference to any genetic pool, are racists, castists, supremacist, terrorists, etc, but that hardly makes individual bahuns all these things (Pukada being the one true exception, of course). And it’s the ease with which these terms are used interchangeably, or misused, that leads to all this confusion. Now you can stop getting so worked up about all this and while you are at it, how about a quick rudhri, for shanti?

A snake grabs a frog and is about to swallow it. At the meantime, the frog being swallowed sees a fly and catches it. This is our caste system. At every opportunity, every individual is trying to exploit others, irrespective of caste/ religion or language. This is not a collective behavior, although there is a visible pattern and a stereotype can be made thereof. About reservation, I see only children of crème de la crème benefiting. Again about bahunism, I wouldn't have contested its existence in a history book, but for now it is just an antithesis when we all sans Khas are searching for renewed identity. I have no doubt that there should be social equality. Unfortunately, I am seeing  reverse isms.