मेरो स्याङजा: मेरो सम्झना
(शिखरिणी छन्दमा)

छुदै माताजीका, चरणतलमा, जान्छु म भनी
रुदै आज्ञा दिन्छिन्, दुखित मनले, पुज्य जननी ।
म आएँ पाताल्मा, तर मन उतै, बाल्-हठ गरी
सयर् मै स्याङ्जाका, एक एक गरी, स्वर्ग नगरी॥
(१)
कुभिण्डे, नौडाँडा, सकल पथका, भीर पहरा
उकाली ओराली, अनि निकटका, स्वच्छ छहरा ।
छिचोल्दै राङ्खोला, अलि पर झरी, मिर्दि बगर
दिसिँकोट्, चापाकोट्, वरपर बिते शैशव-पला ॥
(२)
पहाड्की चेली शीतल जलभरी, काँस-करुवा
दरौँ की शिर्वारी, हर क्षण तयार्, पुज्न वटुवा
बुलाँकी नाकैमा, झलमल परी, पल्टन हुँदी ।
मसक्कै मस्किन्थिन्, उपल घरक,गुर्सिनी दिदी ॥
(३)
असार्-साउन् बर्षा, रुझि रुझि म खेल्थे अनमत्तै
सुसाम्थ्यो सल्लेरी, रति भर नमान्ने डर कतै ।
घमण्डी थी आँधी, नसुनु यसको, कल्कल उता
उठाम्थी यो वासै, क्षण भर सुनाम्थी अहमता ॥
(४)
उषा गुथ्दै पस्थी, हिमसगरमा, स्वेत पगरी
मलेङ्कोट् पाखैमा, ढकमक हुने, पुष्प लहरी ।
अँधेरी खोल्सी ती, छङ छङ धरी, संगित कडी
अहोरात्रै बित्थे, घुमि म तटका, कुञ्ज रमणी ॥
(५)
कता अल्झिस् "भौते", किन सुरु भए, यी उँध-गति
धरा यस्तो त्याग्ने, कुन दिन भयो, धृष्ट कुमति ।
म जाउँ त्यो स्वर्गै, पनि नसकिने, विर्सन रति
म जन्मेँको माटो, दिन दिन गएँ, सम्झन अति ॥
(६)
*** *** *** ***
:)
-भउते

लु भाउतेओ कुटिमा थकाई मार्नु परो।
कता छौ हो भाउते?? लु तमाखु भर र एउटा सिलोक हाल :)

काफ्ले जी, धन्यबाद
अघि चौतारीमा गोताएँका कुरा सुनेर कता कता भावनाले सिल्का हान्यो। पर्खिन सकिन, यसो जोड-जाड पारेर भकारीमा थन्क्याउनुपरो भनेर। लु बिर्खे जी, सुनम। :-)। पछि समय मिलेछ भने छाँटकाँट गरुम्ला भो।

प्रसव व्यथा अधिक देखि
थोरै विश्वाश धेर्‌ डर आयो ॥

वाह, वाह, वाह !! अति सुन्दर सैली ! यो ज्येष्‍ठको उफान गर्मीमा आँतै क्या सीत्तल भएर आयो ! भउतेजी यो नया श्रोता कम पाठकको तर्फबाट जदौ अनि धन्यवाद है गजल पस्किदिनु भएकोमा ! अरु पनि पढ्न पाउने आस गरेको छु॥

View/Share this post only

Bhaute Ji,

Kati laamo maun brata? Aba ta bolne ho ki? Weekend ma ta fursad nai hunu parne.

Bolnus

:-)>

bhaute
thanks for everything !!

धन्यबाद रिषी जी र बिनोद जी। टेउसन बुरो, मौन ब्रत भर्खर भर्खर तोडिएको छ।

नबोलुँ रापमा पिल्सिनुको पीडा अहो !
बोलुँ एकै शब्दले चर्किन्छे जिन्दगी,

यस्तै छ, गोठको खबर बज्यैलाई के थाह। :-)

Bhaute ji,
Nice Gazal!! This is where you are so different and unique. Presence of somebody like you has made sajha so precious.

Keep writing.

:-)>

CaMoFLaGeD जी। मेरो ईतिहास हजुरलाई थाहै छ नि, टुप्पो पला'को (???) भनेर। :p
जे भे' नि धन्यबाद छ ल, मेरो कुटीमा पसेर हाइ भन्नु भएकोमा।

bhaute jii sarai ramro lagyo tesaile jawaf di ra k!!!
****sano sano sukha mai pani ta muskauche jindagi.
sable kahi chaderai gaye ni samai basche jindagi****


sano tukra tapale nai garda lekheko..aru pani thaila ma bhaye yeso akha le padhi man pabitra hunthyo ki.....

स्वस्थ यी चर्ममा गर्छे स्वाङ मालिसको

नितान्त नविन विम्ब ! रचना भनेको यस्तो पो त ।

जिन्दगीको स्त्रिलिङ्गी व्यक्तिकरण साह्रै स्वादिलो लाग्यो ।

तर एउटा छुद्र सुझाव पनि । एउटा शेर पूर्ण सकारात्मक छविमा, अझ राम्रो त मतला, सारांशको रुपमा भए यो जीवनको पूर्ण प्रतिनिधी काव्यको रुपमा हुने थियो ।

हो हो, मलाई थाहा छ, मिल्दो काफिया पाउन सजिलो छैन । तर पनि it's worth attempting.

जदौ गरें है हस्तिहरुलाई मैले नी।

बाटो उही - ओरालो ओर्लिनेको
उकालो उक्लिनेको
नाम चाइँ तर उकालोले नै चलायो।

घेरेर राख्या छन् एउटा राँगो
गोठाला तर चिन्या जान्या हुन
घाँस काटेर दिने फुर्सद कस्को?
बाली तिर चर्न राँगो पठाउने गोठाला
अचेल तर लौरो देखाँउदै छन्
उता एक हुल साँढे फुस्किसके
त्यै एउटा राँगो छेक्याछेकेइ छन
यस्सै भन्या हो र गोठाला चिन्या जान्या हुन।



झिल्को उहि - ठोक्किने ढुङ्गो
ठोकाइ चकमकको
आगोमा तर हक चकमकले
एकलौटी चलायो।

TaPtIpE जी धन्यबाद। नेपे गुरुको सुझावलाई तपाईँका हरफले पनि समर्थन गरेजस्तो लाग्यो, भलै कि प्राविधिक पक्ष आफ्नो स्थानमा होस।

नेपे-गुरु, नढाटी भन्नेहो भने सुरुमा यो गजलको सबै भाव सकारात्मक (कम्तिमा मताला पछिको शेरको भावमा) थियो। तर आफैलाई अलिक कृतिम लाग्यो। बिस्तारै बिस्तारै छाँट काँट गर्दै जाँदा यहाँ आएर टुङ्गियो। बल्ल अलि वास्तविकता झल्क्यो कि भन्ने लागेर यैँ बीट मारेँ। जीन्दगीलाई बुझेकै के छु र मैले। लाग्छ ठूलो खुट्किलो काट्नै बाँकी छ। हजुरको सुझाव अनुसारको शेर त्यस खुट्किला पछि फुर्छ कि हेरुम। :-)

दीप जी, घच्चीको छ ल। बरु कता गोली हान्या हो? हजुरको गोली सँग त अलिक डर लाग्छ के मलाई। नाल तल फर्किन्छ, गोली माथितिर उछिटिन्छ। :p

:-)
-भउते

नमस्कार, दिपजि, रांगोको लागि धन्यबाद। मपनि जानि नजानि थपौ है।

सन्सार् चरण गर्ने रांगो,
ठाटनुको मुठिले के मान्ला र?

लौरो मात्रै ताकिबस्दा ,
कतै लौरो नभाच्ला र?
बोको भए खशि पारौ,
बहर भए गोरु बनाउ,

यो त पर्यो छाडा रांगो,
अष्टमीलाइ वलि चडाउ ।

गजव छ राजाहरिश्चन्द्र जी, मलाई नि मुन पर्यो। :-)
आज एउटा फुरेको थ्यो (केही पुरानो हरफलाई पूर्णता दिएको), टाँसी हालुम भनेर।

:-)
-भउते

SAARAI RAAMRO :D

भउते कत्ति राम्रो लेख्छ्नु हुन्छ यार तपाइँ? यसो मलाइ नि सिकाउनु पर्यो। म्यासेन्जर मा अन्लाइन आउनुस।

भउते,
पछि धाउदैमा खलनायक भने भन्दैमा सुर्तौन पर्दैन यार। त्यसैमा त मजा छ। भन्नेले भनिरहुन न।

जदौ गुरु,

म लेखें, गायो कोही सबै उस्लाई सुने
मेरै कथामा, म चैँ बाहेक भएकोछु ।

वाह! वाह!! वाह!!!
...............

जति तारिफ गरे नि नपुग्ने।

दह्रो शब्दजालको संयोग, कस्तो फुरेको। जाओस् अरु पनि , म ताली बजाम्ला ।

:-)>

ईश्वर

:)

great!!

Syangja mahatmya was cool, reminds me of my hometown..
rest are worth reading..
Thanks "kaaji" and the rest.