गजल

बाहिर हेर्दा झिलिमिली , भित्र उजाड शहर कस्तो !
मिनेट पनि घन्टौं लाग्ने , दिक्क कामको प्रहर कस्तो !!

बिर्सिएर स्वाधिनता, स्वाभिमान र आत्मियता ,
पराईको संसारमा जम्न खोज्ने रहर कस्तो ?

देखाउनु हुँदैन रे , भित्रि मनका चोट बाहिर,
मन रुवाई हाँस्नु पर्ने, जिन्दगीको जहर कस्तो ?

विदेशको मोजमस्ती र रमाइलोमा बिर्स्यो भन्दै,
घोचपेचहरु तेर्स्याऊँछन् , आफन्तको ठहर कस्तो?

न सक्नु छ यहीं रमाउन , न सक्नु छ बाहिर आउन,
अटसमटस अड्काइरहने, भाग्यको यो डहर कस्तो?

बाहिर हेर्दा झिलिमिली , भित्र उजाड शहर कस्तो !
मिनेट पनि घन्टौं लाग्ने , दिक्क कामको प्रहर कस्तो !!

~~~~ Copy Right @ रित्तो हात

यसमा भाबुकता भन्दा पनि यथार्थता बढी छ हैन र ?

this truly represents the condition of a lot of people here in the US and abroad....bhabukta bhanda yatharta nai ho

nice work

राम्रो लाग्यो I

पिएच्डी गर्नु भन्दा नपढ्नु नै होला राम्रो
पढेर कुइन भन्दा, केरा खेती गर्नु नै होला राम्रो
त्यसैले मित्र ७-८ बर्षा खेरा नफाली मत हीडे नेपाल
हासी खुशी बाचे मात्र होला जीवन हाम्रो सफल
पढ्नु भनेको बिबेकी-ज्ञानी हुन हो
नत कापी मा मसी अनी मुख म रङ दल्न हो

बाउले छोडेर गएको मदेशको जमिनमा खसीबाख्रा पालन गर्ने हो कि भन्ने सोच आएको छ है मलाइ पनि |
तर हाम्रा दाजु भाईले कुकुरलाई घिऊ नपचेको भन्ने नै छन् | अमेरिका छिर्न पाए टाटा टिप्ने दिवा स्वप्न बोकेका छन्, यिनीहरुको नत लघन नै छ तर सधै दुख भएको गुनासो बाहेक केहि छैन : बाउले भरिदिएको भकारीमा रहुन्जेल बुद्दि फर्किदैन ( Talking about my own family)

यथार्थताले निम्त्याएको भावुब्कता हो यो, पढेर कमेन्ट गर्नु हुने साथीहरु सबैलाई स-धन्यबाद नदिईरहन सक्दिन l