देश जसले टोके पनि खोट उस्तै उस्तै

गोली जसले ठोके पनि चोट उस्तै उस्तै ।

निमुखाहरू कराएर के हुन्छ र !

घूस जसले खाए पनि नोट उस्तै उस्तै ।

गारो सारो पर्ने त सर्वसाधारणलाई हो

धराप जसले थापे पनि विस्फोट उस्तै उस्तै ।

जुनै जोगी आए पनि कानै चिरेजस्ता

बगलीमा छुरा राख्ने कोट उस्तै उस्तै ।

नेपाल हारिरहेछ नेपाली मरिरहेछन्

खेलाडी र झेलाडीका पोट उस्तै उस्तै ।

सिंहदरबारमा कैले काला गए कैले गोरा

तर त्यहाँ गएपछि बोट उस्तै उस्तै ।

को खेलाइरहेछ देश हार्ने खेलहरू

जो सत्तामा आए पनि रिमोट उस्तै उस्तै
source: Forwarded mail

very ncie poem ......I like it

क्षेत्रप्रताप अधिकारी ज्यूको निराशावादी, समतलतावादी, अन्तहिनतावादी गजललाई यो क्षुद्र उपायवादी शेरको जवाफ ;

समस्याको पाटोमा छौ कि समाधानको बाटोमा
एकै मैदानमा हुँदैनन् दुई कोर्ट उस्तै उस्तै

__

It does not matter what you say, whom you blame,
If you are not part of the solution, you are part of the problem
__

sajhabusima,
Nice Poem.
Reflects the reality..
Liked it very much.
Thank you.

If you refuse to accept the problem you become problem as well.

Refusing to accept the problem and accpeting to refuse the problem is not the same thing. I am for the later, not the former.

को मूर्ख हो भन्ने दिन र रात उस्तै उस्तै?
कहाँ हुन्छ भेडा, ब्वाँसोको जात उस्तै उस्तै?

फरक के हो भने हामीकहाँ घुम्दै फिर्दै रुम्जाटार भनेझैँ अहिलेसम्म ब्वाँसामात्रै सत्तामा पुगेका छन्। तर निराश हुनु भनेको ब्वाँसाराजको यथास्थितिको पक्षमा उभिनु हो, जुन अधिकारीज्यूले गरेका छन् यो गजलमा। अधिकारीज्यू श्रध्देय सर्जक हुन् तर दरवार र पञ्चायतबाट यथेष्ट माना पाएका मान्छे पनि हुन्।उनी सकेसम्म यथास्थितितिर ढल्कनु स्वाभाविक पनि हो।

अनि अहिले बुढालाई स्त्री शोक पनि प-या छ, संसार यस्तै रेछ, भन्दै होलान्। राष्ट्र शोक भन्या त्यसपछिको कुरा पनि होला गृहस्थी मान्छेको लागि।
---
मलाई त यो गजळ मुन प?-या थियो।
---
मलाई एउटा नराम्रो खबर आयो
सुँघ्दै कडा विषालु जहर आयो

मैले त अविश्वास नै व्यत्त गरें
विश्वास लिनु भन्ने ठहर आयो

भोक, प्यास, निद्रा सबै लुटिएछ
आँखा नचिम्ली तेश्रो पहर आयो

साँच्ची टुङ्गिएछ मेरो यात्रा अब
बीच बाटोमै यो गहर आयो

जो नहुनु सो भएपछि मलाई
आँशु पिएर बाँच्ने रहर आयो

डम्बर तुम्बापो 'बुद्ध'

Aja pheri yauta bidhan ayo
janata ko ghar dailo ma kalo kanun ayo.

Masla ghare Tirtha Guru jel janu bhayo
palla ghare Subba baje Anchaladish hunu bhayo
bidmabana yati matra pharak chha
Ttirtha baje janata ka hero
ani subba baje sadhai yuata samanti.

Aba budhi ama le bolna paudinan re
Mao ka comder ko dhamki patra ayako chha
ani writer baje le lekhna paudainan re.
kalo kanun pass bhayko chh.


(continue)
........................

Very nice poems. Reflacts the reality of Nepal but still the problem is until when??

Not much difference - either way.

सक्ता को ताबेदारि मै बित्?यो तिम्रो जिन्?दगी
कस्?ले भन्?छ फूल अनि झार उस्?तै उस्?तै !

कलम बोकेर लडदैछ गणतन्?त्र लडाई यो "लाँलि"
कसरि हुन्?छ तिम्रो मेरो संसार उस्?तै उस्?तै !

17साल पनि देखे ३६ साल पनि देखे
तेतिले पनि नपुगेर ४६ साल मा रगत बगायार परजातनतर (prajantra)पनि लेखे।
तर अफसोच नाम मा फेर बदल छ
कुरसि मा ?उहि जनतु को राज छ।
अनि छन उहि जुका र धमिरा कुरसि वरि परि।

यी कुलङगारहरु. कहिले राजा बनेर आए
काहिले कसाइ बनेर आए
तर सधै हावा का महल नेपालि जनतालाइ लिएर आए
फरक यति मातरकि कोहि बन बाट आए , अनि कोहि शहरवाट आए ।
तर यि सबै नेपालि आमा का रगत चुसन आए।

(milayara padhnu hola plz)

मेरो देश मेरो मन एकै जस्‍तो लाग्‍छ
सबको पिडा देख्‍दा आफ्‍नै मन दु:खछ
घेरैके भनुँ आफ्‍नै डम्‍फु हाँके जस्‍तो
जे गरे पनि मन रुन्‍छ सल्‍ला सुसाए जस्‍तो ।।

आज फेरि एउटा पिसाच आयो
हुरि बतास को झोका आयो
नेपाल मा कालो कानुन आयो
सबै कलनङक आयो
मेरि आमा लाई मुदा'घाट लैजान ।।
मेरि नेपालि आमा लाइ मुदा'घाट लैजान ।।

तर यि सबै न त दिन मा आए
न त रामरो दिल ले आए
सामनति लाई सजजन बनाउन आए
अनि चोर र हतयारा लाई भगवान बनाउन आए।
सवै खराब ततव आए।
अनि आए मेरि आमा लाई मुदा'घाट लैजान ।।
मेरि नेपालि आमा लाइ मुदा'घाट लैजान ।।

फुल जासतै फकरदो संचार सुबिधा बनद गरना आए
अनि पतरकार को कलम खोसन आए
भएका गैसस मा ताला लागाउन आए।
आए सबै गलत बिचार लियर।
आए फेरि मेरि आमा लाई मुदा'घाट लैजान ।।
मेरि नेपालि आमा लाइ मुदा'घाट लैजान ।।

बाँच्नु भन्नु तिम्रो लागि हो सत्ताको मात खाली
कहाँ हुन्छ चोट खाने, हान्ने लात उस्तै उस्तै?

Achano je ko bhayani
khukuri ko chot ustai hunchha ..

khasi lai mar hane pani
bungur dhale pani rgat ustai ustai hunchha.

samundra ko jal piya pani Khahare ko pani piya Pani Pani nai hunchha
janta ka ragt piyara desh chalauna khojne
raja wa raiti jo bhaya pani tyo danab nai hunchha..





ani mar kasto hunchha bhanne pani ustai ustai hunchha.

dil nai dukhay pachhi atma dekhi nai runchha runchha